ஆம், தாவரங்கள் ஒன்றுக்கொன்று “பேசுகின்றன” என்று விஞ்ஞானிகள் கண்டறிந்துள்ளனர். தாவரங்கள் ஒருவருக்கொருவர் தகவல்களைப் பரிமாறிக் கொள்ளும் பல வழிகளைக் கொண்டுள்ளன. ஒரு வழியாக, அவை வாயு மூலக்கூறுகள், குறிப்பாக ஆக்ஸிஜன் மற்றும் கார்பன் டை ஆக்சைடு மூலம் தகவல்களைப் பரிமாறிக் கொள்கின்றன. தாவரங்கள் கார்பன் டை ஆக்சைடை உறிஞ்சி ஆக்ஸிஜனை வெளியிடுகின்றன. இந்த தகவல்கள் அருகிலுள்ள தாவரங்களுக்கு பரிமாறப்படுகின்றன.
தாவரங்கள் ஒருவருக்கொருவர் தகவல்களைப் பரிமாறிக் கொள்ளும் மற்றொரு வழியாக, அவை வேதியியல் மூலக்கூறுகள் மூலம் தகவல்களைப் பரிமாறிக் கொள்கின்றன. தாவரங்கள் ஹார்மோன்கள், பைட்டோசைடுகள் மற்றும் பிற வேதியியல் சேர்மங்களை உற்பத்தி செய்கின்றன. இந்த சேர்மங்கள் அருகிலுள்ள தாவரங்களுக்கு தகவல்களை அனுப்பப் பயன்படுகின்றன.
உதாரணமாக, தாவரங்கள் அருகிலுள்ள தாவரங்களுக்கு அபாயத்தை எச்சரிக்க ஹார்மோன்களை உற்பத்தி செய்யலாம். இந்த ஹார்மோன்கள் தாவரங்களை பாதுகாப்பதற்கான நடவடிக்கைகளை எடுக்க தூண்டுகின்றன.
தாவரங்கள் ஒருவருக்கொருவர் தகவல்களைப் பரிமாறிக் கொள்வதன் மூலம், அவை தங்கள் சுற்றுச்சூழலுடன் தொடர்பு கொள்ளவும், ஒருவருக்கொருவர் உதவவும் முடியும்.
இந்த கண்டுபிடிப்புகள் தாவர உலகத்தைப் பற்றிய நமது புரிதலை மாற்றியுள்ளன. தாவரங்கள் ஒருவருக்கொருவர் தகவல்களைப் பரிமாறிக் கொள்ளும் திறன் அவற்றை மிகவும் சிக்கலான உயிரினங்களாக ஆக்குகிறது.
